Zdravlje

Infekcije urinarnog sistema: dijagnostika i lečenje

Infekcije urinarnog sistema (infekcije mokraćnih puteva) podrazumevaju skup kliničkih znakova nastalih infekcijom bilo kog dela mokraćnih puteva ili kombinovano.

labomedica - Novembar 21, 2015 Infekcije urinarnog sistema: dijagnostika i lečenje

Delovi urinarnig trakta su: uretra, mokraćna bešika, ureteri i bubrezi. Uretra je deo mokraćnog puta koji sprovodi urin od bešike napolje, a ureteri su putevi koji sprovode urin od bubrega do bešike.

Upala tj. infekcija uretre se zove uretritis, infekcija bešike - cistitis, a bubrega - nefritis, pijelonefritis.

KAKO NASTAJE INFEKCIJA

Urinarna infekcija nastaje nakon ulaska bakterije u urinarni trakt. Najčešće je pogođena mokraćna bešika, a vrlo često se infekcija može proširiti i na uretere, bubrege i uretru. Učestalija je kod žena zbog anatomske blizine ostalih delova urinarnog trakta i genitalnih organa.

Sama infekcija može biti bakterijskog porekla (Klebsiela, Stafilokok, Ešerihija koli, Proteus, Hlamidije, Mikoplaze, Ureplazma i dr.); mikoticnog porekla (gljivice) (Kandida ) ; virusnog porekla.

Faktori koji povećavaju šansu ulaska uzročnika u mokraćne puteve su: uzdržavanje od mokrenja, polni odnos, nehigijena, uvećana prostata kod muškaraca, infekcija nekom od polnih bolesti (Hlamidija, Mikoplasma, Ureaplasma, Gonoreja...), prisustvo kalkuloze (kamena ili peska) u bilo kom delu mokraćnog sistema.

SIMPTOMI URINARNE INFEKCIJE

Simptomi urinarne infekcije mogu varirati od veoma blagih, skoro neprimetnih, do veoma jakih praćenih bolovima i visokom temperaturom, uglavnom kod nelečenih infekcija.

Najčešće manifestacije bolesti su: bol, svrab ili pečenje prilikom mokrenja, česti nagoni na mokrenje, zamućenje urina ili prisustvo krvi u mokraći, neprijatan miris mokraće, povišena temperatura i bol u bešici, predelu bubrega i stomaka, mučnina i povraćanje u zavisnisti koji deo urinarnog trakta je zahvaćen infekcijom. Ukoliko je uretra zahvaćena infekcijom, pored čestih poziva na mokrenje, bolova i peckanja u samom kanalu, javlja se i slabo prisutna ili izražena sekrecija.

DIJAGNOZA

Pravovremena dijagnoza i adekvatno lečenje sprečavaju komplikacije i širenje infekcije na bubrege i okolne strukture (prostatu kod muškaraca, jajnike kod žena...) koje mogu ostaviti trajne posledice i bitno oštetiti funkciju vitalnih organa. Od ključnog značaja je utvrđivanje uzročnika infekcije, kao i primarno mesto njenog nastanka, zbog nastanja hroničnih recidivirajućih oblika i komplikacija.

Dijagnoza se postavlja putem:

- laboratorijskog ispitivanja urina i urinokulture, pregleda uretralnog brisa, pregleda vaginalnog i cervikalnog brisa kod žena, bakterijskog pregleda sperme i spermokulture kod muškaraca;
-kliničkim pregledom lekara, specijaliste urologa;
-ultrazvučnom dijagnostikom bubrega, bešike, male karlice, stomaka.
LEČENjE